18 Kasım 2012 Pazar

MAVİ BOYALI EV

Uzun zamandır bu kadar erken çıkmamıştım Beyoğlu sokaklarına. Her saatini bilirim de en çok sabahlarını severim ben buranın. Yadırgamadan uzak, umarsız kabullenir herkesi , katar içine. Yeter ki sen iste, itme  ve de korkma . 
Çoğu kepenkler kapalı, sessizlik hakimdi caddenin tümüne. Sıraselviler girişindeki işlerimi hallettikten sonra aşağı Cihangir'e doğru yürümeye başladım. Savoy Pastanesi' ne geldim. Bir zamanlar sıkça yapılan kahvatılar , her hafta alınan kepekli kurabiyeler aklıma geldi, gülümsedim. Bu caddeye her gelişimde yüreğim sıcacık olur ve kalbim bir başka atar. 
Cihangir zaman içinde çok değişti ve ben bu değişikliğe bizzat tanık olmuş kişilerden biriyim, şanslıyım. 

Savoy'un karşısındaki bankanın yanındaki çıkmaz sokağın bitimindeki eve geldiğimde yıl 96' ydı. Küçük, tek katlı mavi boyalı o ev benim 2000 den sonra İstanbul'da sürecek yaşantımın ilk temellerini atmaktaydı . Bahçe kapısından içeri girdiğimde bir anda yanımda biten azman köpeğin hızı, ağzının göbeğime çarpmasıyla durmuş; ayaklarımı hiç hissetmeyen bedenim ve durmaya yakın kalbimle bu Doxy ile ilk tanışmam olmuştu. Şimdi o sokak, bir kafeye ait hınca hınç doldurulmuş masalardan ibaret. O yıllarda aynı sokakta bir iki basamakla inilen küçük bir kahvehane vardı ve Cihangir plato olmaktan uzak havasıyla daha samimi ve sakindi. O ev bir grup müzisyenin hem ev, hem dershane hem de prova yaptıkları bir mabeddi. Bu provalara evde yapılan çaylar yetmeyince bahsettiğim o küçük kahvehaneden çaylar yağardı , günışığına kadar süren prova ve ona eşlik eden sohbetlere.  Hümeyra' nın en son kasetinin tüm provaları, Ajda'nın 98  yılında çıkarttığı kaset kaydının alt yapıları, Yeni Türkü'nün prova ve toplantıları, daha neler neler... Şimdi popstar olmuş o zamanın yeni yetmeleri hep o evden geçti, palazlandı. Provalara öğrenciler yağardı workshop niyetiyle. Müzik aleminin hocaları , üstadları evin müdavimlerindendi. O küçük tek katlı mavi boyalı evde oluştu Bilgi Üniversitesi'nin Caz Bölümü fikri. Ve hayata geçtiğinde Bölümün kadrosunu oluşturan o hocalar harikalar yarattı. 

Ben her Savoy'a geldiğimde oturur, o çıkmaz sokağa karşıdan bakarım, sadece bakar anılara dalarım. Bunca yıl ,çıkmaz sokağa girip küçük tek katlı mavi ev hala orada durur mu diye bakmadım, bakamadım, bakamam. O evi İstanbul'da yaşamaya başladığım 2000 yılında kapattı(k). Başka bir evde başka bir hayata merhaba dedik; ondan sonra gelecek hayatları bilmeden... 

Hayatımda kalıcı izler bırakan kişiler ve yerler oldukları yerde donsunlar isterim. Değişimleri acıtır, kanatır ruhumu ; zor kabullenirim. Hayatta hiçbir şeyden korkmadım onları aynı yerde göremeyecek olmaktan başka. 

Hayal etmek güzel ve oldukça basit. Geçen günler ve değişimlere rağmen yaşanılanlar, hatıralarda kalanlara dokunmadan yeni anlamlarla bendeki yerlerini hep koruyacaklar. 

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...