İnsanları mutlu etmeyen bir meslek benimki. Ne karşı tarafı ne de haklarını savunduğunuz müvekkili memnun etmek mümkün. Bazen küçük bir bakkal dükkanım olsaydı daha mutlu olurdum diye düşünüyorum.-Teyze bir ekmek.
-Al çocuğum.
-Bir paket çukulata.
-Karşı rafta....
Ben de mutlu, alıp giden de.
Adamı üç sene savun, ceza almadan kurtar; sevinçten içinde mumlar ampuller yana dursun adam kös kös bakıp, ben zaten bu sonucu alacağımızı biliyordum ( yani sen pek bi ..ok yapmadın ) dediğinde kafasını patlatıp, gözlerini oyup, bu sefer için içeriye sokulan ben olmayı hep kıl payı kaçırıyorum. Dava bitene kadar her türlü riyakarca saygı, nezaket ve bilumum kuralları es geçmeyen insanoğlu sıra ufacık bir teşekkür , minnet gösterisine geldiğinde başarı ile alınan sonucu kendisine var sayıyor.
Gün geçtike soğuyor,gün geçtikçe irkiliyorum. Hukuk Devleti olmayan, olmayı beceremeyen bir ülkede avukat olmak ip üstünde yürüyen cambazdan farksızken , bir de o ipi gözünün dingiline baka baka sallayan dingiller sayesinde kafa üstü çakılan ama bir türlü de ölemeyen bahtsız insan topluluğu haline geldi avukatlar.
"Avukat" kelimesinin önüne eklenen katilin , dolandırıcının , mafyanın ve benzer sıfatların son bulmadığı, meslek onur ve haysiyetinin yüceltilmediği , Devletin Hukuksallaşmadığı , Sosyalleşmediği bir ülkede hiç bir meslek onurunu korumak mümkün olmadığı gibi meslek sahibi olmanın da ne maddi ne de manevi bir getirisi bulunmaktadır.
Böyle bir saygıyı beklemek ise; ancak benim gibi iflah olmaz iyimserler için mümkün görünmekten öteye gidemeyecektir.
17 yorum:
Tanıdığım tek avukat sizsiniz:)
Türkiye'de avukatların çalışma zorluklarını, çektiklerini, ne vaziyette olduklarını pek bilmem. Ama bildiğim bir gerçek var ki, siz de bunu dile getirmişsiniz zaten, asla bir hukuk devleti olamadığımız ve bağımsız!!! denilen yargımız...
Avukatlara ihtiyacımız var, okuma özürlü bir millet olarak yasayı, kanunu sizden başka kime danışabiliriz ki! Başımız sıkışınca canım, cicim avukat, dava sonuçlanıp karar aleyhine olursa binbir hakaret, lehine olursa eyvallah ben biliyordum havaları...
Ne diyeyim, haklısınız. Ama şuda bir gerçek saygı denilen kavramın yerini menfaat aldı çoktan.
Saygı ve selamlar
İyi ahlak ve insan sevgisi ile yetişmiş canlılar; gelişmekte olan ve kurnaz idareciler tarafınan yönetilen ülkelerde büyük acı çekiyorlar. Hani yukarısı bilmem ne, aşağı yapsam bilmem ne misali:)) Türürmemeyi öğrenmişsin bir kere! Mendilin olduğunu, doğanın, sokağın, kaldırımın önemli olduğunu algılamışsın bir kere...
Meslekler önce kutsallaştırılır, sonra rüşvete alıştırılır ve sonra da "adalet" diye bağrılır. Bazen gezgin ve haylaz ruhumun üzerimdeki etkisine "afferin" sana diyorum.:)) Beni rütbelerin,köşklerin özenisi mum ışığı kültürüne adanmış yapmadın diye...
Harika bir SESLİ DÜŞÜNÜŞ. Tüm rezaletlere rağmen insan, kendi doğrusunu üzerine damlayan asit yamğurlarına rağmen eğride olsa doğruya yol alır derim...
Hani bir şarkı vardır sevgili Barış Mançonun; "Eğri eğri,doğru doğru, benim eğrim bana doğru." öyle birşey işte :))
Ne yazık ki meslekler, meslek sahipleri tarafından da saygınlığını yitirdi. Sonuçta da kurunun yanında yaş da yanıyor.
Nankörlük, menfaatçilik, riyakarlık onlar zaten insanlığın iliklerine işlemiş kanser.
Yine de hangi meslekte olursak olalım, doğru dosdoğru olan doğrularımızla yola devam :)
Sevgiler...
Sevgili Jadore;
Haklısınız.Yola devam etmekten başka yapacak birşey yok.
Sevgilerimle.
Güvenciğim;
Dediğin gibi istesem de bozulamıyorum,istesem de doğru yoldan sapamıyorum :)) Ne yapayım, en azından içim rahat ve huzurlu. Bu da yetiyor bana ama gel de şu siniri dindir.Bir geldi mi zor çıkıyor benden, bedenden :))
Bu arada Balkız'ı senin için öptüm ve en boğumlu etlerinden de sıkıştırdım :))
Sevgilerimle.
Sevgili Newbahar,
Beni anlayanların ve hak verenlerin olduğunu görmek içimi rahatlattı,huzurlu kıldı. Güzel yorumun ve desteğin için çok teşekkürler.
Sevgilerimle.
sakın böyle düşünmeyin bir kaç kendini bilmez yüzünden, hukuk hepimize , herkese lazım. Çok kutsal bir meslek sizinki.
Sevgilerimle
Çok teşekkür ederim Sevgili Lale. Sizler gibi düşünenler ısıtıyor içimi.
Sevgilerimle.
Çok doğru demişsiniz,hukuk devleti olmayan bir ülkede avukat olmak gerçekten çok zordur.Zaman geçtikçe diğer mesleklerde hatta diğer günlük olaylarda bile insanın doğruluğunu ispat etmesi gittikçe zorlaşmakta.Size kolay gelsin.
Bütün bu doğruluk payının yanı sıra kafamda canlanan bir sevimli imaj varEn sevdiğim avukatlardan biri Ally Mcbealdır o da her bölümde müvekkiline sinirlendiğinde hayal ederdi.Müvekkilini kaldırır bir yerden atardı hayalinde..Ya da kendini.
Teşekkür ederim sevgili Yıldız.
Evet ben de neler neler yapıyorum müvekkillere hayalimde bir bilseniz :))
Sevgilerimle.
Sevgili çoban yıldızı;
Ne kadar içtenlikle anlatmışsınız durumunuzu..
Sanırım bu ülkede yapılabilecek en zor mesleklerin başında geliyor avukatlık. Hukuk sistemimiz, adaletin ağır işlemesi gibi durumlara sabretmek bir yana sonuç aldığınız davaların anlattığınız türden nankörlüklerle sonuçlanması herhalde beni de deli ederdi.
Sizin yine iyi. Bir avukat arkadaşımı eşi Belediye Başkanı olmasına rağmen üstüne bir de dövüp gözünü morartmışlardı, hiç unutmuyorum. Genellikle suç işleyenlerin bulunduğu, girdiği çıktığı ortamlarda bulunmanız sinirlerinizi yıpratır. O ortamları az çok ben de biliyorum. Yeminli tercümanlık yapmıştım epey..
Aslında her meslekte var böyle insan yıpratıcı insanlık dışılar. Eczacı ve diş hekimleri örneğin. İlaç verme/tedavi tamamlama görevleri sonrası aylarca yıllarca para alamayanlar var.
Daha bir sürü..
Lütfen bunları da düşünüp kendinize mukayyet olun. Yapacaklarınızı sadece hayalinizde gerçekleştirmeye devam edin, olur mu ? :)))
Allah kolaylık versin ,diyorum..
Sevgilerimle...
Sevgili Zeugma,
Genelde soğukkanlılığımı ve dirayetimi ayakta tutan biriyim. Mesleğe ilk başladığım yıllarda duygusal kontrolümü elimde tutma konusunda profelyonelce davranmayı öğrendim.Ama yılar geçtikçe ya yaşlanıyorum :)) ya da yılların birikimi olsa gerek karşılaştığım durumlara karşı hassasiyetim artmaya başladı. Ama yapacak pek birşey yok. Çünkü herşeye ,tüm zorluklara rağmen bu mesleği seviyorum.Hele hele sizler gibi beni anlayan dostları gördükçe içim daha da ferahlıyor. Sağol,varol. Teşekkür ederim.
Sevgilerimle.
"Gün geçtike soğuyor,gün geçtikçe irkiliyorum. Hukuk Devleti olmayan, olmayı beceremeyen bir ülkede avukat olmak ip üstünde yürüyen cambazdan farksızken , bir de o ipi gözünün dingiline baka baka sallayan dingiller sayesinde kafa üstü çakılan ama bir türlü de ölemeyen bahtsız insan topluluğu haline geldi avukatlar."
Yukarda yazdıklarınız öylesine öz ve dolu dolu ki. Sayfalar dolusunca yazıyı bir paragrafa sığdırmışsınız.
Hukuk var mı yok mu birşey diyemem ülkemde. Çünkü "Var" desem yalan söylemekten, "Yok" desem hukukun bana işlemesinden korkarım. Ve hatta çünkü göz gördüğünden korkar... :)
Bu ülkede yer alıp da hukukun gülümsetici fıkra hallerini bizzat yaşamayan kaç kişi var acaba?
En iyisi susmak şimdilik... Neme lazım! Ne olur ne olmaz? :) Avukat da bulmak gerek sonra...
Sevgiler...
hukuk okuyamamak ukde olarak kalmıştı içimde.yazdıklarınızı okuyunca sanki iyi olmuş diyesim geldi.
Sevgili SuskunBirAdam;
Evet artık doğruları söylemekten korkar hale geldik toplumca. Kendimize yalan söyleyince vicdan,topluma yalan söyleyince alkış giriyor devreye; " VAtan senle gurur duyuyor" diyorlar. Ne yapıyor, susuyoruz.
Ama siz yine de korkmayın. BAşınız derde girerse buradayım :))
Sevgilerimle.
Sevgili Ramazan;
Ne iyi olmuş avukat olmadığınız.Dışı sizleri içi bizleri yakıyor çünkü.
Sevgilerimle.
vallahi kolay gelsin :) ileriki halimi düşünüyorum da galiba bir daha düşünmem lazım !
SAna da kolay gelsin o zaman :)) Sanıyorum hukuk öğrencisisin.
Yorum Gönder