SANSÜR

Bu akşam kanalın birinde Yönetmen Semih Kaplanoğlu'nun çok isteyip de gidemediğim filmi "Yumurta" gösteriliyordu. Aman ne sevindim ! Film Yusuf'un hikayesi. Yusuf'un annesi ölür ve Yusuf cenazeyi kaldırmak üzere memleketine döner. Ee adam üzgün haliyle. Elinde de sigara mütemadiyen. Diğer kanallarda görmeye alışkın olduğum sigara üzerine düşen füluğ karartmayı beklerken bu sefer sigara üzerini örten bir çiçek. Önce anlayamadım. Ama Yusuf sürekli sigara içtiği için ekranın ortasında gezinen bir çiçek. Hem de rengarenk. Bir bakıyorsunuz sarı bir papatya, bir bakıyorsunuz kırmızı bir gül. Benim Balkız'ın gözleri önce kısıldı sonra da alabildiğine açıldı. " Anne baksana titekten duman tıkıyoo " . Başladı takibe. Yusuf sigara içip elini kolunu oynattıkça ekran çiçek bahçesine dönüyor, Balkız da alkış tutuyor.

Benim çocukluğumda RTÜK diye bir kurum yoktu ama TRT de o zamanlar RTÜK'ün yaptıklarından azını yapmazdı. İki sevgili deniz kenarında oturmuş romantizm yaşar ve öpüşmek üzere birbirlerine yaklaşırken ne olduğunu anlamadan bir bakarsınız ki hınca hınç insan ve araba dolu bir caddede yürüyorlar. Hoppaaa ! Ne zaman geldiler buraya derken öyle bir kesmişler ki , konunun bir kısmı da kırpılmış arada. Diyaloglardan kırpılan kısmın ne olduğunu çıkarmaya çalışırsınız; ama nafile... Ne günlerdi !

Aradan herhalde bir yirmi yıl geçmiştir . Peki şimdi? Şimdi sigaralar çiçek açıyor, BAlkız zıplıyor.

Zamanında sansür gören filimler şimdi şimdi gösterime giriyor; izliyoruz ama anlam veremiyoruz ne o dönemin ne de bu dönemin sansür zihniyetine. Bir dönem sanatçılar yasaklandı sakıncalı diye sonra efsaneler yaratıldı adlarından özür niyetine.

Gerçi bizim ülke önce öldürüp öldürüp sonra havalimanlarına, sergi ve konser salonlarına adlarını vermekle , anıt mezar yapmakla ün salmış olduğundan aradan bir 20 yıl daha geçtikten sonra sansürün ekranda hangi görüntü ile karşımıza çıkacağını kestirmek zor gerçekten.