Çikulata : turulata

Mikrofon : fikrofon

Kocaman : kobadan

Koca'n : kodan

Uçak : utak

Bamya : manya

Limon : ninon

Babaanne : mamaane

Makyaj : mekyaj

Ruj : lüj

Kaşar : kasar

Küçük : cücük

Gitti : ditti

Portakal : porkatal

Zühre : süülee

Piyano : pinano

Kağıt : gıııt

şu : su

........

Yıllar evvel henüz evlenmemiş ve anne olmamış zamanlardan birinde çocukluk arkadaşımla laflarken sürekli henüz küçücük olan kızından bahsettiğini farkettim. Konu dönüp dolaşıp hep ona kızı Burcu'ya bağlanıyor. Aa dedim benim arkadaşım buldumcuk olmuş. Dedim hafta sonları ne yaparsınız? , o dedi Burcu' nun zevk aldığı yani istediği yerlere gideriz. Hoppaaaa ! Offfff dedim içimden ne sıkıcı bir hayat, içim bayıldı ! Kırk yıllık arkadaşla şöyle doyum tokum konuşulmuyor. Nasıl değişti böyle , muhabbet hep aynı , hep çocuk , hep çocuk . İçimden öffleyip öffleyip izin istedim ve KAÇTIM.

Aradan yıllar geçti ve ben 35 yaşında anne oldum. Gördüğünüz üzere kızımın lügatını yapacak kadar buldumcuk oldum. Valla oldum. Herşey onun üzerine kurulu. Yatış-kalkış , gitme-gelme, yeme-içme, oturma-kalma...... tüm eylemler ona bağlı. Sıkıcı mı ? Değil tabii ki ! İnsan başına gelince anlıyor; bundan önceki hayatının ne kadar sorumluluk yüklü olsa da az kaldığını , ne kadar dolu olsada aslında ne kadar boşu doldurduğunu, ne kadar eğlenceli olsa da aslında gülümsediğini, ne kadar mutlu olsa da aslında yetmediğini, ne kadar güçlü olsa da aslında gücünü bilmediğini... Evet annelik büyük güç veriyor, hem yüreğe hem de sürekli talepleri bol olan yavruya koşmaya yarayan bedene.

Sanırım BAlkız gözümün önünde beni bile şaşırtan hızla büyüyor ve biz henüz 3 sene olmasına rağmen bazı bebeklik anektodlarını hatırlamakta güçlük çekiyoruz. Balkız 18 yaşına geldiğinde bizim yaşlarda kemali alacak ve belki de hiç mi hiç hatırlayamacağız. Umarım onun sağlıklı ve mutlu bir birey olduğunu görme şansına erişiriz.

Herkese mutlu pazarlar dilerim.