3 Kasım 2009 Salı

ADSIZ ÇELİŞKİ

Sordum uzağa,dünden kalana
Binlerce yılgın sözcük bul,hatırlarda silinmeyen
Yüzüm tutmuyor bakamam
Düştüm ağına kaderin
Düğümlendim kendi kendime

Bak! Gözlerimden bir tek yaş akmaz,akamaz.
Tanımaz.İçimde bir adsız çelişki bilemez.
Soramaz.Pişman mısın diyemez.
Gerçek nedir göremez.
Uzaklara süremez.
Derdim değil,diyemez.
Yürümez.
Soramaz.Pişman mısın diyemez.
Bilemez.
Z.K

Evet bilemeyiz bazen çelişkilerimizi,sebeplerini ve çıkış yolunu. Ad bulamayız onlara.Tümdür , bütündür içimizde; kılçık kılçık ayırıp atamayız, sıyıramayız benliğimizden. Korkularımız, pişmanlıklarımız, azaplarımızdır çoğu, söyleyemeyiz. Belki de sevdalarımızdır, bilemeyiz.İnsanoğlunun ne kadar karanlık, aşağılık, azgın bir yaratık olduğu bu içinden çıkarıp atamadığı çelişkilerinde gizlidir. Bu çelişkiler ki ona can yakmayı da öğretir, almayı da. Çelişkilerden kurtulmayı öğrendiğinde ruhu da azat edecek mantıkla kardeş olmayı öğrenecektir. Korkuları dinecek, içini affedecek , kendini duymaya muktedir olacaktır.

4 yorum:

Adsız dedi ki...

İnsan çok büyük bir yolculuğun yol olmuş
hali gibi.Bana iki yüz yıl lazım ki,ben, beni
bulayım:))

Güzel bir çalışma
Barıs

Adsız dedi ki...

Hayat öyle şeyler çıkarıyor ki karşına kendini bulman için iki yüz yıl geçmesi gerekmiyor inan.Umarım hayat sana kıyak geçer Barış :))

yeliz dedi ki...

zühre ablacım, ne güzel olmuş bloğun...
buradan seni takip etmek çok güzel olacak.
çok özlemişim güzel yazılarını.
nili kocaman öpüyorum

ÇOBAN YILDIZI dedi ki...

sağol Yelizciğim,teşekkür ederim.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...