DEPRESYON

Geçen günki uçuş bana pek iyi gelmedi. Sabahın 6' nda sırtımda bir bomba ile uyandım. Nefes almamı engelleyen bu, ağrı kelimesinin hafif kaldığı tuhaf şey beni doğru hastanenin acil servisine uçurdu. Evet bu aralar uçuyorum ama pek hayra alamet olduğu söylenemez. İki günlük rapordan sonra bir günlük 30 Ağt. tatili de eklenince etti mi sana 4 günlük tatil. Vallahi çok iyi geldi. Ama ya pazartesi.. Ruhum evde , bedenimse istemeyerek yollarda. Ne oluyor bana yahu ! Hırs kumkuması işkadınına ne oldu, nerelere uçtu heyyyyyyyyyy ! Yılda bir defa düştüğüm ve kocişin engelleri sayesinde sadece 1 gün sürebilen depresyona tam olarak giremediğimden olsa gerek habire ucundan kıyısından bulaşmamın ceremesini vücudum çekiyor. Allah beterinden korusun 2008 iyi gelmedi. Önce ayağımın lifleri koptu, sonra parmağımda dolama çıktı, ayağım yandı, sırtım derken aaaaa giderek yukarı çıkıyor ayol ; sırada kafam var herhalde. Bi de onu kırayım tamamlansın koca yıl. Böyle işte. Bi girsem depresyona, bi yaşasam doya doya geçecek valla ama vakit yok vakit ! İmkan yok .