SARI PAPATYA

Hayatımda gördüğüm en güzel bebekti. Sapsarı lüle lüle saçları, yemyeşil gözleri vardı. Ağlaması bile o kadar güzel di ki, gözleri daha da yeşil olur, içine sokasın gelirdi. Kıvırcık iç içe geçmiş saçlarını taratmasının tek koşulu bize gelmesi olurdu. Patates kızartması tutkuyla bağlı olduğu yegane yemekti. Altı yaş farkı olmasına rağmen onunla evcilik oynamak her zaman özeldi benim için. Şebnem partilerinin baş kahramanıydı . Güzel çocuk kavramı aklıma geldiğimde gözümde canlanan tek görüntüydü kendisi. Evin alışveriş komisiydi. Bisiklet tepesinde emrimize amade bekler, bir iki üç hiç sıkılmadan offf demeden bakkal yolunu tutardı. Uyumluydu , hoşgörülü ve sevecen. Geldiğimizde kapıyı açan o olmasa da mutlaka koşarak yetişirdi boynumuza. Sıcacık, sevgi dolu, yumuşak, olgun, müşfik, anlayış ve bilgeliği sayesinde en ufak dostumdu benim canım Yeliz' im. Geçen gün aradı ve bir müjde verdi bebiş geliyor diye . Yazarken bile tüylerim ürperiyor ; çok çooook sevindim. Sarı papatya anne olacak ! Gözümde ve içimde hala büyütemediğim evin en ufağı bıcırığın bir bıcırığı olacak. Yıllarca yanında paket gibi taşıdığı Ayşe bebeğin yeri gerçeği ile dolacak. " Dünyaaa dönüyoor sen ne dersen de, yıllarr geçiyooor fark etmesen de ,,